Оюутан насаа гэж өглөө босохийн, хичээлдээ явахийн, арзаганахийн. Гүэ тэгээд арзаганаж арзаганачаад багш нарын царайг хараад айж гөлийхийн атгаалжин хар мангаснууд ч болдоо. Ялтан аятай ярвайж барайхийн чинэрч бантмар гэж хог. Яг юмтай арзаганаж суухийн оронд бие даалтаа хийчээд пээдийж додийж харах юмсан, халз тулаанд дуудах юмсан, ялсан баатар шиг ярвайж нэг ёрвойж нэг сажлах юмсан гэж бодно, 5 минутын дараа мартаж ярвайтахийн. Хамгийн сонин нь Энэ гаж процесс өдөр бүр 1 цаг 30 минут тутамд тохиолдоод байгаа, түүнийг засаж болку нь даан ч сонин. За яахав тэглээ ч гэсэн би голийж суугаа гулжгар биш шүү (туранхай турайнхай хэхэ), давгүй дүн өрүүлчдэг Дарханаас ирсэн оюутан л даа. Ингэж бичээд сууж байгааг бодоход бас ч гэж бүлт амтай болох нь харагдаж байна. Сайхан дөө сайхан тоолоод тоолоод 10 хүний хуруунд ч багтамгүй бужигнасан олон найз, бодоод бодоод барж идэхгүй их хүсэл мөрөөдөл, хачин жигтэй хайр дурлалын паянгууд, харваад онохгүй хос зүрх, новширч бултах шоу цэнгээн, нийлж дарвих хөгтэй дурсамж.
За тэгээд бизнес, наймаа панз бодож тусад гарч, тугал бяруу хариулахыг бодноо. 2 мөрөн дээр байгаа хохимой маань 20-ийг сэтгэж, 30-ийг хийх гэхийн ихдээд байна хөгшөөн. Зээлж болдог бараа байсан бол Балдан балинч 10-ий нь завшсан, Дондог дурак 10-ийг шамшигдав, үлдсэн хэд нь өөдгүй хулгайчийн бузар гараар орсон гээд шалтаг тоочоод шалчиганаад суужаахгүй юу! Гэтэл өнөө 20, 30н өөдрөг Идеанууд нь саяхан зөрсөн хөөрхөн охины царай шиг л ор тас замхарчих юм даа хорвоо гэж.
Сүүлийн үед харин нэг санаанцар тархины минь үрчлээг хэд хэдээр нэмээд авсан. Хийе гээд эхлүүлээд авсан. Сар боллоо санаа санаагаараа, Энзо Энзогоороо бахь байдгаараа баримал хөшөө харин гандаж гундаастай. Чөтгөр алгад одоо эрч хүчтэй гэж өөртөө, өрөөлийн нэг хүн байгаа, тэрэнд ч бас хэлэхийн. Дугуй дугуйгаа олдог, дүлий дүлийгээ ч бас олдог бололтой. Дугуй дугуйгаа олох ч гэж юу байхав, хүн л тохируулж тавидийн байхчүүлээ, зурагтаар харсийн. Хэрэгжүүлээд авуул мөнгийг моод моодоор нь, ягаан ногооноор нь олчмоор аятай. Гэтэл дугуй дугуйнууд нь үлгэн салган байна аа, хий нь гарчиж л дээ. Үлгэн салган ч юу байхав оюутан насны овооролдсон их инээд наргиан, хөгжилтэй дурсамжуудад булуулчаад байх шиг байгаан, бүтэж үхлээ. Ингээд санаа маань үрчгэр цаас, үрчлээтсэн тархи 2 л болчкээд байна ямбиймар гэж. Гэхдээ хийнэ ээ л гээд үзий шүү. Хэдэн үг блогтоо сараачхаар хачин сайхан болчхиймаа сэтгэл минь, хийнэ шүү бүгдээрээ цоглог оюутнуудаа!!!
No comments:
Post a Comment